Χρυσοκέντητα άμφια και πέπλα

Τα παρουσιαζόμενα χειροτεχνήματα τεκμηριώνουν τη συνέχιση και παραπέρα εξέλιξη της χρυσοκεντητικής στους μετά την Άλωση χρόνους. Τα ονόματα των κεντητών, περισσότερο ή λιγότερο γνωστών, οι διαφορετικές επιλογές τεχνικής εκτέλεσης και υλικών, η πολυμορφία των διακοσμητικών στοιχείων και της εικονογράφησης είναι ενδείξεις της ανάπτυξης, κατά περιοχές, διαφόρων εργαστηρίων χρυσοκεντητικής, είτε κοσμικών (Κωνσταντινούπολη, Μολδοβλαχία, Σινώπη, Μελένικο, Μικρά Ασία, Γεωργία) ή μοναστηριακών (μονές Κωνσταντινουπόλεως, Μετέωρα, Κρήτη). Αλλά και τα πολυτελή υλικά τους αποτελούν σημαντικές ενδείξεις για την οικονομική ανάπτυξη γενικά και τη διακίνησή τους στα χρόνια της Τουρκοκρατίας σε διάφορες περιοχές, απ όπου και οι πλούσιοι δωρητές, αποδεικνύοντας ότι πολιτισμικά πρόκειται για έναν κόσμο πολύ μεγαλύτερο και πλουσιότερο από την πολιτική του εμβέλεια.
Τα κειμήλια της μελέτης αντιπροσωπεύουν πολλά είδη ιερατικών και λειτουργικών αμφίων, διακοσμητικών πέπλων και χρυσοκέντητων «μοναδικών». Η συστηματική δημοσίευση όλων των χρυσοκεντημάτων της Μονής θα αποτελέσει, ασφαλώς, σημαντική συμβολή στη συγγραφή της ιστορίας της αλλά και της ιστορίας της χρυσοκεντητικής τέχνης.

(Από την εισαγωγή του βιβλίου)