Νόστος Γλυκός Με Γέννησε

Ο πρώτος λόγος που με ώθησε και με ωθεί να γράφω κείμενα μικρά, όπως αυτά που περιλαμβάνονται στην ανά χείρας έκδοση, είναι ο αυτοπροσδιορισμός. Γράφοντας συνειδητοποιώ πού βρίσκομαι και αντιλαμβάνομαι τους χώρους, τη "γεωμετρία" της ζωής, και κυρίως τις αποστάσεις που έχω από όσα αγαπώ και από όσα νοσταλγώ.

Πολλά όμως είναι όσα νοσταλγώ και ίσως αυτά με καθορίζουν περισσότερο από εκείνα που κατέχω. Ο νόστος ως οδοδείκτης της ύπαρξης γίνεται ενέργεια που κινεί την καρδιά αρχικά και στη συνέχεια τον νου και το σώμα να ακολουθήσουν στο κυνήγι της ουτοπίας που λέγεται άδολη και καθαρή χαρά. Ο νόστος σκιαγραφεί όσα θα θέλαμε να γίνουμε, φανερώνει, ως ίχνος αχνό, μια ιδεατή αυτοπροσωπογραφία μας και ίσως κατά τούτο να είναι η βαθύτερη εξομολόγησή μας.

Γράφω για οράματα χαράς, για τις ζωγραφικές μου αγάπες, για όσα θαυμάζω και τιμώ, γράφω κυρίως για όσα νοσταλγώ να φτάσω ως ψυχή που ποθεί, ως νους που ονειρεύεται και ως σώμα που επιθυμεί.

Τα κείμενα αυτά είναι απλώς ψελλίσματα κουρασμένου και ονειροπόλου οδοιπόρου.

Συνοδεύονται από γραμμικές λιθογραφίες και σχέδια φτιαγμένα με μελάνη που έφτιαχνα κατά καιρούς με διάφορες αφορμές ή και χωρίς καμμιά αφορμή, τα οποία αποτελούν κι αυτά ως σώμα ένα παράλληλο των κειμένων εικαστικό ημερολόγιο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Πρόλογος

Η ασυμμετρία

Ο χώρος, ο χρόνος, ο έρωτας

Θεοφάνης ο Κρης

Η βυζαντινή ζωγραφική τέχνη δημόσια

Η θεατρικότητα της βυζαντινής ζωγραφικής

Ευθείες και καμπύλες

Όπου ζωγραφίζουμε με φως Ι

Όπου ζωγραφίζουμε με φως ΙΙ

Το μπλε και ο θάνατος

Περί πλαστικότητας στη βυζαντινή ζωγραφική

Που ο ίδιος ο ναός είναι εικόνα

Άσμα ασμάτων

Μάστορας θέλησα να ζήσω

Λιγότερο πάθος, καθόλου πάθος

Εκκλησιαστική ζωγραφική και αρχιτεκτονική

Κράματα

Αιρετικό

Η δομή

Η γραμμή και η θάλασσα

Τα τοπία

Σημείο τιμής - ευχαριστίας

Ημέρες δύσκολες των ξεχασμένων

Τα μολύβια

Των χρωμάτων

Ο μπαγλαμάς

Σταυρουδάκι ελαφρύ

Η ζωγραφική της πέτρας

Ζωγραφιές του Σαββάτου

Έκθεση

Επιτάφιος

Πρόσωπα της πέτρας

Ο ρυθμός ως πολιτικό γεγονός

Ίσιες γραμμές

Οι κινήσεις των ανθρώπων

Η σιωπηλή επανάσταση των λουλουδιών

Θέλει λύπη και λόγο κοινό η τέχνη

Οι άνθρωποι όνειρα είναι

Μνήμη Φώτη Κόντογλου

Φυλακές του νοήματος

Ο ανοχύρωτος

Τα χαλίκια

Η ωραιότητα

Ίσκιοι

Ίσως δεν είναι λάθος η στάση αλλά το τρένο που διάλεξες

Λένε για μένα οι ναυτικοί

Επιθυμίες

Ισοτιμία αισθημάτων

Περί ευμορφίας

Οι σκαλωσιές

Σαν σπουργίτι

Η ζωγραφική και η παραβολή του καλού Σαμαρείτη

Ο Στρατής, μια ιστορία της νοσταλγίας

Κάτι σαν μανιφέστο

Τα βράδια της ξενιτειάς

Οι χαρτοπετσέτες

Στην Πρέβεζα του Καρυωτάκη κοιτώντας τη θάλασσα

Τέχνη ιερή και ανίερη;

Τα χείλη

Τα δώρα των σπουργιτιών

Οι ευκάλυπτοι

Περί ύφους. Η τέχνη του συσχετισμού

Ο Νίκος

Τελειωμένο και ατέλειωτο στη βυζαντινή ζωγραφική

Τα μαλλιά

Ιστορίες για γραμμές

Οι πεδιάδες

Περί συμβολισμού των χρωμάτων στη βυζαντινή ζωγραφική

Τα σαπούνια

Η γραφή των εικόνων

Η αγκαλιά

Αυτοί που σώζουν τον κόσμο

Ως φαροφύλακας

Το βραβείο

Αιγαίος καημός

Η των εικόνων ωραιότης

Ένα δακράκι

Η βυζαντινή εκκλησιαστική ζωγραφική ως σώμα

Όλα θα τα ξεχνά

Η μνήμη, η Λειτουργία, η αφαίρεση

Τα ισόγεια

Ζώσα εικόνα

Τα σημάδια

Η ζωή σαν θάλασσα

Ο καπουτσίνος

Περί ύφους στη βυζαντινή ζωγραφική και μια μικρή εξομολόγηση

Κορυφογραμμές

Περάσματα

Προσωπικό μα όχι ιδιωτικό

Παράδοση

Ο ναύτης Νεοκλής εξομολογείται

Τα μνημεία

Μυστράς

Τα σπίτια

Αυθέντες

Χοροί

Αισθήματα και συναισθήματα στη βυζαντινή ζωγραφική

Βυζαντινή κεραμοπλαστική εκκλησιολογία

Τα κομπολόγια

Η αγιογραφία ως ποίηση

Οι υπηρέτριες

Τεχνικές αφαίρεσης

Περπατησιές

Η τέχνη του προσφαΐζειν