Νέον Θεοτοκάριον

Βίβλος λειτουργική εστι το Θεοτοκάριον, εν ή περιέχονται κανόνες προς τιμήν και έπαινον, αλλά και προς εκζήτησιν της θείας προστασίας και βοηθείας και αντιλήψεως παρά της ακηράτου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου Μαρίας. Έκαστος ήχος περιέχει επτά κανόνας. Εν τω Αποδείπνω, καθ' εκάστην εσπέραν, ψάλλεται και εις κανών, κατά τον ενόρδινον ήχον της εβδομάδος.

Το ύμνους υφαίνειν τη Θεοτόκω, αρχαίον. Καινόν, το Νέον Θεοτοκάριον. Το ανά χείρας ουκ ήλθε τοις αρχαίοις προστεθήναι, αλλά πόθον καταθείναι. Ουκ ήλθε κενόν πληρώσαι, αλλά καρδίας πυρώσαι. Διό και φοβούμαι, μήπως αντί σταγόνος ταπεινής και εκθυμιωμένης, χάλαζαν πορίζω τη ευφόρω και πίονι γη του αμπελώνος του Κυρίου. Ιλιγγιώ, μήπως αντί κάχληκος κεγχριαίου, λίθους επιζημίους και αχρήστους αποτίθημι ταις θύραις του υπερλάμπρου και υψήεντος έως ουρανών οικοδομήματος της του Χριστού Εκκλησίας. Δειλιώ, μήπως αντί άνθους μικροφυούς και αόσμου και ευμαράντου, άκανθαν κομίζω τω ευωδεστάτω και καλλιχλόω λειμώνι της Υμνογραφίας. Δέδοικα τον εν μέσω τερετισμών των αηδόνων του κόρακος κρωγμόν. Πτήσσω, μη επάξω επ' εμαυτόν κατάραν και ουκ ευλογίαν. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)