Όλα είναι δρόμος - Ευκαιρίες συμφιλίωσης με τον χαμένο μας εαυτό

Περιμένεις μέρες, μήνες, χρόνια, σε ένα στημένο ραντεβού. Δεν ήρθε ακόμη. Δεν φάνηκε. Άργησε πολύ [...] Θα σ' το πω εγώ κι ας πονέσεις. Δεν θα έρθει. Μην περιμένεις. Όχι γιατί σε απορρίπτει. Αλλά γιατί δεν μπορεί να έρθει. Δε σ' το υποσχέθηκε, ποτέ. Εσύ το φαντάστηκες, εσύ είχες ανάγκη να το πιστέψεις [...]
Δεν θα έρθει ποτέ η μέρα όπου θα εμφανιστεί εντός σου ένας εαυτός καλοντυμένος, τέλειος, άψογος, αναμάρτητος, αψεγάδιαστος. Όχι δεν θα 'ρθει. Δεν μπορεί να έρθει, γιατί απλά δεν υπάρχει [...] το ήθελες και εσύ κατά βάθος, σαν άλλοθι, σαν δικαιολογία, για να μην ξεκινήσεις ποτέ το ταξίδι [...] Ξεκίνα την διαδρομή, κι ας μην νιώθεις έτοιμος. Κι ας μην νιώθεις τέλειος, καλός και φοβερός [...]
«Μα δεν ξέρω το δρόμο...», θα πεις. Ας μην τον γνωρίζεις δεν χρειάζεται. Όταν περπατάς, ανοίγονται οι δρόμοι και βλέπεις παντού να ξεπροβάλλουν μονοπάτια.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Έρχονται στιγμές
Η συνήθεια του ψεύδους
Σε είπαν εγωιστή
Ίσως και να μπορώ
Εχθές βράδυ μου ευχήθηκε το «τραύμα» μου
Θέλουμε; Μπορούμε να θεραπευθούμε;
Οδύνη είναι, μη «φοβάσαι»
Όταν ο Θεός γίνεται το «άλλοθι» της ζωής μας
Δος μου ένα όνειρο να κρατηθώ
Η ευθύνη της μοναξιάς μας
Μια «ασήμαντη» στιγμή
Σκιά και φως μου
Το σύμπτωμα λέει μιαν αλήθεια
Περπάτα στην βροχή
Αυτό που αντέχουμε
Μην περιμένεις να βρεις τον εαυτό σου για να ξεκινήσεις
Όταν τα είδωλα γκρεμίζονται
Η απιστία ως αίτημα πίστεως
Υπαρξιακός απολογισμός