Αιτείτε, και δοθήσεται υμίν

Εἶναι ἄκρας σημασίας γιὰ ἐμᾶς τοὺς μοναχοὺς νὰ μαθητεύσουμε στὸ ἦθος τοῦ Χριστοῦ, διότι ὁ Θεὸς μᾶς περιποιεῖται μὲ ἰδιαίτερο τρόπο. Μᾶς ρίχνει στὴν παλαίστρα, μᾶς ἐγκαθιστᾶ στὸν οἶκο Του, στὶς αὐλές Του, καὶ θέτει ἐνώπιόν μας ἀσκητικὰ ἀγωνίσματα, προκειμένου νὰ μᾶς μεταδώσει ὅλα ὅσα ἔχει. Μᾶς παρέχει ἕνα πλαίσιο ζωῆς, ἕνα φυτώριο, ἕνα φρούριο, ἕνα κάστρο, τὸ μοναστήρι, ὥστε νὰ κατορθώσουμε ἐκεῖνο ποὺ ὁ Ἴδιος πέτυχε μὲ τὸν ἄθλο τῆς κενώσεως καὶ τῆς εἰς τέλος ταπεινώσεώς Του. Ἐντέλλεται νὰ σφαγιάσουμε τὸν ἐγωισμὸ καὶ τὴ φιλαυτία μας μὲ τρόπο ἀσφαλῆ, ὑπακούοντας σὲ κάποιον ποὺ δὲν μᾶς ἐπιβουλεύεται, ἀλλά, ἀντιθέτως, ποὺ προσεύχεται καὶ μεριμνᾶ γιὰ ἐμᾶς – τόση ἀσφάλεια!

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Πρόλογος

Χρόνος, ἡ δωρεὰ τοῦ Θεοῦ στὸν φθαρτὸ ἄνθρωπο

Προσευχή, ἡ διαλογή μας μὲ τὸν Θεό

Προσευχὴ καὶ νηστεία

Ἡ προσευχὴ μὲ τὸ ἐράσμιο Ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ

Πνευματικὴ ὅραση

Ταπείνωση, τὸ ἦθος τοῦ Χριστοῦ

Μὴ ἀντιστῆναι τῷ πονηρῷ

Τὸ Πνεῦμα εἶναι λίαν ταχύ

Ἐσχατολογικὴ προοπτική: Ὁ Χριστιανὸς ζεῖ καὶ κινεῖται πάνω στὴ γῆ, ἀλλὰ τὸ πνεῦμα του ἐμβατεύει στὸν οὐρανό

Θεία Λειτουργία ὡς εἰκόνα τῆς κοινωνίας τῶν Ἁγίων

Τὸ χάρισμα τῶν δακρύων

Ἐξομολόγηση, τὸ μυστήριο τῆς πνευματικῆς ἀναγεννήσεως

Ἱερωσύνη, ἡ διακονία τῆς καταλλαγῆς

Παραβολὴ τοῦ ἀμπελῶνος

Ἡ ταπείνωση τῆς ἀποδοχῆς τοῦ κρίματος τοῦ Θεοῦ μᾶς κάνει ἀπὸ σκλάβους παιδιὰ τοῦ Θεοῦ

Κράτα τὸν νοῦ σου στὸν ἅδη καὶ μὴν ἀπελπίζεσαι

Δημιουργικὴ πνευματικὴ ἐξουσία

Ὁ παράδοξος χαρακτήρας τῆς μοναχικῆς βιοτῆς

Μοναχικὴ ὑπακοή, ἡ παιδεία τοῦ Θεοῦ μέσῳ τῶν ἐντολῶν Του

Πίνακας Ἁγιογραφικῶν χωρίων